Adventus Lucis

Kuncyfuna

"Adventus Lucis. Oczekiwanie światła.

To niezwykłe wydarzenie będzie miało miejsce 13 grudnia 2009 w kościele Św. Trójcy w Gdańsku. Koncert ma upamiętnić pamięć ofiar Grudnia 70 i Grudnia 81, wpisuje się także w cykl obchodów XXXIX rocznicy Grudnia '70 w Gdańsku.

Reżyserem tego projektu jest Roman Kołakowski, ceniony kompozytor i tłumacz, wieloletni dyrektor artystyczny Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
W koncercie udział wezmą uznani artyści:
Mirosław Baka
Wojciech Brzeziński
Robert Janowski
Monika Węgiel
Jacek Lenartowicz
Maciej Miecznikowski
Marian Opania
Janusz Radek
Krystyna Kozanecka
Natalia Sikora
Zosia Nowakowska
Magda Wasylik

Towarzyszyć im będzie chór i orkiestra pod kierunkiem Radosława Kiszewskiego."
Trójmiasto.pl

...chcę to zobaczyć!

Findurka

Nie Ty jedyna. Z nazwisk, które kojarzę, nie do końca pasuje mi tylko jedno (a i to zależy od repertuaru).

Kuncyfuna

Z tych które znam mi właściwie wszystkie pasują... Albo inaczej: część jest mi dość obojętna, ale nie ma niechęci. Najbardziej jestem ciekawa Radka i Madzi Wasylik. Jestem w trakcie dowiadywania się co z biletami (i czy w ogóle są...) i godziną. Także, jak będę coś wiedziała, to będę głośno krzyczeć.

beti

post do usunięcia

Findurka

Na razie wiadomo, ze koncert jest bezpłatny.

Kuncyfuna

...Magda Wasylik na chwilę obecną nawet nie wie, że ma brać w tym udział.. xD

Findurka

Centrum Solidarności (czyli organizator) zamieściło info o koncercie.

Edit: info wraz z plakatem zniknęło, pojawiła się za to[link widoczny dla zalogowanych]

Findurka

Adventus Lucis

Dekoracja, jaka jest każdy widzi. Solistów widać też. Widzów było tylu, że część stała z powodu braku miejsc. Wklejam zdjęcia programu, który zawierał wszystkie teksty i rozpiskę, kto co i kiedy śpiewa. Był też jakiś pan z profesjonalną kamerą, więc trzeba wypatrywać materiałów.
Na początek wyszedł jakiś miły pan, którego nie widziałam i powiedział kilka zdań na temat tego, czemu ma służyć ten koncert, bliski w formie mszy, a panowie nagłośnieniowcy wykorzystali tę chwilę, żeby ustawić wszystko tak, żeby zminimalizować pogłos.
Strasznie fajny, mocarny głos ma Pan Kołakowski, Roraty brzmiały mocno i surowo, w stylu piosenek Karczmarskiego. Potem pani Kozanecka wyrecytowała fragment o Janku Wiśniewskim i wyszedł Marian Opania. Stwierdzam po raz kolejny, że wielkim aktorem jest. Mimo, że czytał swój fragment, stworzył za pomocą głosu taką magię i nastrój, że przez kilka chwil rzeczywiście czułam, jakby stał przede mną i mówił o zmordowanym synu ojciec Zbyszka Godlewskiego. Dodajcie do tego nastrojową orkiestrę, chór i nie ma się co dziwić, że z trudem powstrzymywałam łzy. (Starszy pan siedzący obok mnie co chwila ukradkiem ocierał oczy, więc to nie do końca wpływ mojego emocjonalnego pofrankowego rozedrgania.) Potem przyszła pora na Kyrie, i tak jak pan Brzeziński nie był zły, ale też nie zachwycił, tak Natalia Sikora potwierdziła, że wspaniałą jest. Tego dnia jej wokal kojarzył mi się z panią Drejską, nie wiem, dlaczego, bo w sumie śpiewa zupełnie inaczej. To jeden z niewielu fragmentów, których melodię całkiem pamiętam, więc widać zapadło w pamięć. Co tu dużo mówić, było smutno- piękne.
Zosia Nowakowska w Adventus Lucis nawet mi się podobała, chociaż gdyby to było bez chóru i orkiestry, to bym nie chciała tego słuchać. No ale po chwili wyszedł ponownie pan Kołakowski, tym razem z Januszem Radkiem. Jeśli tak ma wyglądać patos, to chcę więcej, więcej, więcej. Jeeezu, piękne to było, że aż brak mi słów. A błyskanie ludziom po oczach światłami tak w tym wszystkim pasowało, że nawet nie mam zamiaru marudzić, chociaż na ogół strasznie tego nie lubię.
Potem nastąpiło marszowe „Ktokolwiek widział” i mała konsternacja, bo wpisany w program Wojciech Brzeziński nie był tym samym panem, który śpiewał Kyrie. Później okazało się, że ten człowiek o przyjemnym, głębokim głosie to pan Lipnicki. I kolejny wspaniały do podziwiania. Potem była „Kara” w podobnym, strasznym, marszowym klimacie, a następnie "Matki i żony" i cała reszta, a ja siedziałam na tej ławeczce kościelnej jak w ekstazie, słuchając pieśni pełnych smutku, chłonąc cały ten patos, okrucieństwo i cierpienie, i nawet światła błyskające mi w oczy. A potem wyszli wszyscy na finałowe „Daty” i pojawiło się zdziwienie, że to już koniec. Wszystko zamknęło się w mniej niż 1,5 godziny.

Teraz widzę, że nie napisałam ani słowa o panu Steciuku, ale to kolejna osoba, na temat której „niesamowity” i „fenomenalny” to za mało. I program kłamie, że zaśpiewał tylko "Bracia i synowie", bo pojawił się w „Matkach i żonach”

Rozpiska z programu: