Scenografia, kostiumy

Draco Maleficium

Ekhym... jak zobaczyłam niektóre kapelusze... Shocked

Findurka

Stroje z Ascot kojarzą mi się z kartami. Same damy pik i trefl Wink

Kuncyfuna

Kostiumy (na zdjęciach) bardzo mi się podobają. Ze scenografią jest różnie (zależy od sceny). No ale zobaczymy jak to będzie wyglądać na żywo..

Karina

Stroje podobają mi się bardzo- wiadomo, że zdjęcia nie pokazują wszystkiego, ale póki co jest nieźle. Co zaś tyczy się scenografi, to w tej scenie --->

Jest boska ! Uwielbiam takie geometryczne projekty Very Happy

Draco Maleficium

Mi też przyszło do głowy skojarzenie z kartami - a wręcz z Alicją w Krainie Czarów, lada chwila spodziewałabym się tam Królowej Kier Wink

Mateuo

Czemu Karolinie Trębacz doczepiają to coś do włosów? Ma takie długie, piękne włosy, więc po co jej jakieś doczepki?

Draco Maleficium

Też mnie to zastanawia. I wąsiki Tomka Więcka Very Happy

Jestem właściwie zachwycona i jednym, i drugim. Poczatkowo trochę drżałam o czerń i biel, ale na spektaklu współgra to ślicznie z całością - scenografią, światłami. No i dodaje sporo symbolizmu. Kostiumami "ulicznymi" jestem szczególnie ucieszona, wszystkimi, bez wyjątku. Chętnie zobaczyłabym może nieco bardziej imponujące suknie w scenie balu, ale w ruchu wyglądają pięknie i już więcej mi nie trzeba do szczęścia. Jedynie przy kapeluszu Kowalewskiej w scenie Ascot moja tolerancja na "dziwnośc" wysiadła - nie podoba mi się, no Wink

Kojarzy mi się z koszem od lampy albo z plecionym koszyczkiem wsadzonym na głowę. Jak już pisałam we wrażeniach, ujmuje mnie kontrast między wyszukaną fantazyjnością w strojach socjety a zwyczajnością ubiorów Higginsa, Pickeringa, Elizy. Bardzo dobrze pomyślane. No a scenografia... tu nie mam absolutnie żadnych zarzutów, swoją funkcję spełnia tak, jak powinna. Cieszyłabym się nią jeszcze bardziej, gdyby nie okazała się bardziej rozbudowaną kopią tej bydgoskiej Wink

Enid

No tak, ale gdyby mieli Karolinie skręcać wszystkie włosy to zajęłoby to całą przerwę. A tak dopinają kilka kręciołków i już.

brutus

Co do kostiumów nie mam żadnych zastrzeżeń, wręcz jestem zachwycony Wink

Są doskonale skrojone, z dbałością o każdy detal - pięknie się prezentują. Począwszy od strojów biedoty, przez stroje służby, kończąc na przepięknych balowych kreacjach Smile

Ładnie się postarali w pracowniach krawieckim, ot co!

Natomiast żeby nie było tak słodko... scenografia.
Tutaj troszkę rozczarowanie. O ile wnętrze domu Higginsa prezentuje się bardzo dobrze, sceny uliczne też mają swój klimat, to zupełnie nie mogę się odnaleźć w zamierzeniu co do wyglądu domu salonu Pierce. Meble bardzo dobre, ale co robi za nimi ta "kupa" żelastwa? Przecież Pani Pierce nie mieszkała we współczesnym wieżowcu ze szkła i hartowanej stali... to nie te czasy. Tym bardziej nie rozumiem jakiś kolorowych (zielonych?) zawijasów na tym szkle. Wszystko osadzone na środku sceny z kompletnym oderwaniem od innych elementów. Dym próbuje jeszcze tam trochę retuszować wygląd, ale prawdę mówiąc nie wiem skąd pomysł na taki wygląd. Drugie zastrzeżenie co do żyrandoli.. Niedawno je chwaliłem oglądając wyłącznie zdjęcia, jednak teraz stwierdzam, że są strasznie toporne. Oczywiście światła jak zwykle zrobiły dużo dobrej roboty maskując pewne niedociągnięcia tej sceny. Ładne są te pionowe stojące zastawki z mlecznego szkła w scenie balu jak i realistycznie wygląda ta "banda" w scenie z Ascot Smile

Nowa kurtyna ciekawie wygląda po przyzwyczajeniu się do starej wersji, chociaż wygląda jakby była robiona tak trochę na odczepnego, taka bez wyrazu. Jednak bardzo dobrze spełniała swoje zadanie przy zamianach scenografii i w ogóle rozwiązanie sposóbu przechodzenia ze sceny do sceny bardzo przypadł mi do gustu. Nie oczekiwało się na zmianę scenografii, całość działa się dyskretnie, była sprawnie zorganizowana, miło Smile

Ciekawie wyglądały światła skierowane w kierunku widowni w wymowie tej sceny doskonale podkreślały wzniosłość Smile

Findurka

Więc kolejno, scenografia::
Żyrandole: świetne rozwiązanie, przyjemny dla oka, dyskretny, wręcz symboliczny tylko przepych. Chociaż wyglądają płasko. Gdyby to ode mnie zależało, dołączyłabym półobręcz na dole (o ile nie wykroczyłoby to poza możliwości sztankietów) i na niej umieściła światełka, albo chociaż umieściła je w innej odległości od siebie, żeby sprawić wrażenie przestrzeni.
Z kolei zawijasy w salonie pani Higgins (bo to był przecież jej salon, prawda?) też mi się nie podobają. Są agresywne i zupełnie zbędne. Kurtyna też wygląda trochę topornie. Patrząc na ta koncepcję aż chciałoby się czarno-białą wycinankę, a nie obwódki. Podobna sceneria w tle zupełnie mnie nie razi. A latarnie tworzą przecudowny klimat.

Wspomniane przez Brutusa światła: NIE! Nie cierpię, gdy się mnie oślepia. Po suficie mogą sobie krążyć, bo ładne są. Ale nie po oczach. Za to absolutnym uwielbieniem darzę karciany parawanik z przejściami.

Kostiumy:
W większości są cudowne. Uwielbiam frak Pickeringa, na kostiumy służby mogłabym się gapić cały spektakl, na stroje londyńskiej biedoty także. Sukienki z Ascot wzbudziły we mnie nieco mniej entuzjazmu, po prostu niespecjalnie lubię ten styl (choć muszę przyznać, że jak na tę epokę, są całkiem niezłe). Ogromną ulgą było zobaczenie, że rażąco różowa falbaniasta peleryna Elizy wcale nie jest różowa i nie tak falbaniasta jak na projektach. Ale- ale. Bez tego się nie obejdzie. Węgrzy. Połyskliwe spodenki nie robią dobrego wrażenia (przez jeden głupawkowy moment nawet oczekiwałam stwierdzenia, że Eliza nie jest z Węgier, tylko z Hamburga- przypomniałam sobie Hanę).