Ulubiona scena

Draco Maleficium

Zaczynamy nasze standardowe dywagacje.

ola

pierwsza scena w calosci.
jeden szczescia..
jak eliza przychodzi do Higginsa do domu po raz pierwszy.
scena podczas wyscigu koni
jak eliza ma kulki w buzi
jak ojciec elizy przychodzi do higginsa
wszytskie wstawki sluzby
scena slubu
ostatnia scena

Łukasz

super jest wymowa Elizy,
piosenka w wykonaniu ojca Elizy
przejazd koni
ostatnia scena

Draco Maleficium

- Zakończenie. UWAGA, możliwy SPOILER! Tuż przed samym opadnięciem kurtyny, Higgins i Eliza stojący w dwóch wejściach w ramie domu, przygaszone światło, ciche słowa profesora i "odpowiedzi" Elizy... Ujęło mnie i chwyciło za serce. Jakże się cieszę, że reżyser nie poszedł w "i żyli długo i szczęśliwie i mieli dużo dzieci"! Zakończenie jest niejednoznaczne, słodko-gorzkie, zgodne z zamysłem Shawa i takie... piękne. Takie ludzkie. Nie polewane lukrem i fajerwerkami. Ulga.

- "Jeden mały szczęścia łut," ze wskazaniem na "CICHO TAAAAM! TU SIĘ ŚPIIII!" i to, co następuje potem, czyli z początku szepty, a potem przekorne darcie mordy na całą ulicę. I jak się tak dobrze zastanowic, to wszystkie sceny, w których pojawia się Szyc, w asyście nie-pierwszej-trzeźwości duetu Dziedzic & Wojciechowski czy też bez Very Happy

- Bal w Ambasadzie, bo cieszy oko i ucho.

- wyścigi w Ascot. Jak wyżej. Ze wskazaniem na galopujących przez scenę dżokejów oraz Elizowe popisy językowe i cała rozmowa z jej udziałem, z "PiL? ChlaL!" oraz "Rusz te przeklętą du...!" na czele.

Kuncyfuna

Bal w Ambasadzie (za pięknego walca); Ascot (za Elizowe wstawki); nauka Elizy u Higginsa (połkłam jedno kulkie); scena na początku.

brutus

Moje ulubione trio:

- "Jeden mały szczęścia łut" cudownie zagrane przez wspomnianą już przez Draco trójkę typowo farsowo, dowcipnie z genialnym wręcz zdaniem o spuszczeniu zasłony milczenia Wink

Wszystkie sceny w wykonaniu Szyca, Wojciechowskiego i Dziedzica, bawiły doskonale widownie, ożywiały cały spektakl, czekałem na każde kolejne wyjście z karczmy Wink

- Nauka Elizy, tutaj dialogi i ich odegranie przez zespół mówią same za siebie Smile

prosty nieco chaotyczny ruch sceniczny jak w typowym domu, jak i reakcje służby wplecione w te sceny są przecudowne

- Wesele Alfreda Doolittle, za przepiękną muzykę, wielopłaszczyznową scenografię, dynamikę i cudowny śpiew Pana Szyca.

polajda

początkowa scena, nauka elizy, ascot, bal, wesele doolittla Very Happy

lifaen

Ascot,bal oraz wesele Doolittla z naciskiem na to ostatnie:) tam się tyle dzieje,że nigdy nie wiem na co patrzeć.. Smile

Dosia

rozpoczęcie I aktu
nauka Elizy
wyścigi w Ascot
bal
wesela Doolittla
scena końcowa Very Happy

Gienek

Ja nie mam swoich ulubionych scen,caly spektakl jest "godny".Wszystkie zbiorowe robia wrazenie tryskajac energia i klasa,a pozostale pozwalaja sie usmiac,az milo...zakonczenie pozostawiajace lekki niedosyt i O TO CHODZI Smile

z przyjemnoscia wybiore sie jeszcze raz...