Filmy animowane

Findurka

Miałabym, gdyby mnie Animation Now! właśnie nie omijało. Razz

A Zaplątani jakoś na razie nie ciągną mnie, ba. Księżniczki i Żaby też jeszcze nie miałam okazji...

Draco Maleficium

No i obejrzałam. Jej, jaki fajny film! Mnóstwo momentów prowokujących szerokie wyszczerze i wybuchy śmiechu, wzruszające wyciskacze łez też się znajdą (wypuszczanie lampionów!), bohaterowie świetnie zarysowani, fabuła ma dobre tempo, muzyka Alana Menkena jak zwykle świetna, no i klimat! Po prostu dobry, stary Disney w świetnej formie, tyle, że komputerowo zrobiony Very Happy

"Zaplątani" podobali mi się dużo bardziej, niż "Księżniczka i żaba" - scenariusz był lżejszy, płynął bardziej naturalnie i niewymuszenie i atmosfera była paradoksalnie dużo bardziej klasyczno-disneyowska.

No i Maximus rządzi i wymiata, ogłaszam go wszem i wobec najfajniejszym koniem w animacji. Jak nic końskie wcielenie Javerta Very Happy

Draco Maleficium

Uwaga, uwaga, odkryłam nowy serial animowany, który jest - *werble* - fajny! Jak się okazuje, można i dzisiaj zrobić coś dobrego dla telewizji dla dzieci Very Happy

Od jakiegoś czasu zdawałam sobie sprawę z istnienia czegoś, co nazywa się "Avatar: The Last Airbender," choć sama nie byłam pewna, co to właściwie jest. Film na podstawie tej kreskówki M. Nicht Shyamalana nie zbierał w ogóle dobrych recenzji, ba, dostał nawet Złotą Malinę, więc choć zwiastuny wydawały się obiecujące, nie skusiłam się na obejrzenie... I bardzo dobrze, bo gdybym najpierw obejrzała film, pewnie nawet nie chciałabym spojrzeć na kreskówkę, a to byłaby wielka szkoda.

AtLA, czy "Awatar: Legenda Aanga," jak to chyba jest nazwane w wersji polskiej, to naprawdę fajny,ciekawy, świetnie napisany serial. Przede wszystkim interesująca fabuła, osadzona w świecie fantastycznym inspirowanym filozofią Wschodu i tamtejszymi zwyczajami, mnie zaintrygowała, a świat, skomplikowany i pełnowymiarowy, przedstawiony jest naprawdę fajnie. Bohaterowie są świetnie przedstawieni i pełnokrwiści, z miejsca budzą sympatię i silne emocje. Kreska, stylizowana w oczywisty sposób na anime ale nie pozbawiona indywidualności, jest przyjemna, a animacja płynna. Tempo jest optymalne, akcja posuwa się do przodu wartko i wciąga, a chociaż mogłabym się przyczepić do montażu, to większych zastrzeżeń pod tym względem nie mam. Jednak najlepszym atutem "Avatara" jest scenariusz - genialny! Teksty są pełne swobodnego, naturalnego i autentycznie zabawnego humoru, nic nie brzmi sztucznie, a wręcz bardzo inteligentnie. Pełno tu ironii i dystansu, co zawsze bardzo cenię. Co więcej, serial w subtelny i przejmujący sposób zadaje ważne pytania i prowokuje do myślenia na tematy wcale-nie-dziecinne (w końcu główną osią fabularną jest tutaj wojna) - a robi to w sposób, który trafi nie tylko do dzieci, ale i do starszych, czego jestem żywym przykładem. Nie ma tu też aż tak wyraźnego zarysowania "dobro-zło," bo główny antagonista bohatera ma swoje wyraźne motywy i osobowość, która również budzi sympatię, a chociaż ten podstawowy "zły," Naród Ognia, w oczywisty sposób służy za chłopca do bicia i ma przyklejoną etykietkę "beee," to jego kultura i indywidualne jednostki prezentują go w świetle bardzo ludzkim, pełnowymiarowym.

Jestem dopiero po obejrzeniu I z trzech serii, które powstały do tej pory, i jestem oczarowana. Polecam, jeśli ktoś chce się skutecznie rozerwać po męczącym dniu, AtLA nadaje się do tego wspaniale.

Ale nie oglądajcie pełnometrażowej ekranizacji. Naprawdę. It sucks BIG time. A jeśli już musicie, to dopiero po obejrzeniu pierwszej serii serialu.