Wątpliwości i spostrzeżenia

Kamilka__

Nie wiem jak to napisać, żeby było zrozumiałe.

Ostatnio na PiBie w "A change in me" w zwrotce

Choć świat
Odebrał mi dziecinne sny
Rozwijam się, nie tracąc ich,
I coraz lepiej siebie znam
Dojrzalsza jest już miłość ma

Karolina śpiewała pogrubiony wers. Wcześniej wydawało mi się, że jest
To czego chciałam - teraz mam

Zmienili, czy ja już mam omamy słuchowe? Wink

Kuncyfuna

W pierwszym refrenie jest "O coraz lepiej siebie znam" a w drugim "To, czego chciałam teraz mam" Smile

albo odwrotnie Smile

. Na premierze Karolina też zaśpiewała dwa razy "to czego chciałam...", co przy następnym spektaklu wywołało u mnie taką samą konsternację jak u Ciebie Wink

Draco Maleficium

Wiesz, to trochę dziwna sprawa z tym, bo ile razy byłam na PiBach, ta zwrotka była śpiewana raz tak, raz tak w zależności od tego, kto grał Belle. Więc wydaje mi się, że dla każdej z pań inna wersja tego wersu jest wygodniejsza i tę właśnie preferowaną śpiewa na swoich spektaklach. A może chodzi po prostu o to, która wersja się akurat przypomni Smile

Draco Maleficium

Spostrzeżenie: NIE MOGĘ SIĘ DOCZEKAĆ tych grudniowych spektakli Very Happy

Stęskniłam się niesamowicie za tym spektaklem.

Draco Maleficium

Trzeci post pod rząd, no cóż... Wink

Taką nową, fajną rzecz zauważyłam na tych ostatnich spektaklach: zwróciliście uwagę, że w I akcie Bestii prawie nie widać? Stoi prawie zawsze na górnych piętrach zamku, oświetlony w taki sposób, że jego rysy nie są wyraźne i przez to tchnie taką grozą, czymś nieznanym, tajemniczym. Jedynym wyjątkiem w I akcie jest scena kolacji i zapraszania na nią Belle - i wtedy nie widzimy Bestii jako groźnego pana na zamku, ale po raz pierwszy widzimy jego drugie oblicze - puchatego misiaka, którego trzeba tylko przytulić. Wtedy Bestia jest i na dole, i w pełnym oświetleniu, chociaż też nie jest wtedy aż tak jasno, żeby można go było wyraźnie zobaczyć. W końcówce pierwszego aktu tkwi na tej wieży, w tym mrocznym oświetleniu, samotny, odizolowany, niby już nie groźny, ale ciągle jakby nie "swojski" i zmienia się to dopiero w drugim akcie - od chwili uratowania Belle od wilków, w "Something there" i "Human again," stoi już w pełnym świetle, przodem do widza, a oświetlenie w tych scenach jest zdecydowanie jaśniejsze. Jeśli jest na górze, to nie sam, tylko z Belle, i wtedy też nie toną oboje w mroku, a barwy są raczej ciepłe, przyjazne, udomowione. Tak to trwa aż do chwili, kiedy Bestia pozwala Belle odejść ze swojego zamku - i wtedy następuje gwałtowna zmiana oświetlenia z tego ciepłego, żółtawego, na niebieskie, chłodne, a Bestia ponownie stoi w tym mroku sam, na górze, znowu samotny, znowu niedostępny. I tak tam trwa aż do przemiany, do chwili, kiedy Belle mówi "Kocham cię" - kiedy powraca jasne światło (oczywiście po laserowym szale).

Zachwycił mnie ten prosty symbolizm.