Spostrzeżenia i wątpliwości

Draco Maleficium

Pojawiło się tutaj sporo bardzo ciekawych punktów i dziękuję dziewczynom za ich wnioski, wniosły mi trochę inne spojrzenie na niektóre rzeczy Smile

Co do kwestii nagości aktora podczas Sądu, skłaniam się tu do opinii przedmówców - jakoś nie wyobrażam sobie, żeby ta scena miała tak samo silną wymowę i znaczącą symbolikę, gdyby Francescowi zostawić jakąkolwiek bieliznę. Średniowieczne pantalony jednak, jak wspomniała Findurka, oznaczałoby jednak jakąś własność, coś ziemskiego, coś należącego do jego ojca, co Franciszek by sobie zostawił, przez co zmniejszyłoby się siłę jego nowego postanowienia i nawrócenia. Stringi natomiast... No nie, nie wydają mi się dobrym pomysłem z tych samych powodów, o których wspomniały dziewczyny - z pewnością wzbudziłyby jeszcze więcej kontrowersji i niezamierzonego komizmu, bo trudno zachować powagę, kiedy widzi się aktora-świętego w stringach, budzi to dość jednoznaczne skojarzenia i po raz kolejny piękno sceny gdzieś się ulatnia. Poza tym, nagość jest dla widza wstrząsająca - za każdym razem, kiedy Franciszek się rozbiera, czułam na widowni pewne napięcie, jak gdyby zbiorowe wciąganie powietrza, cisza nagle stawała się ciężka, niemal wyczuwało się zaskoczenie, a nawet szok widzów, przez co wszystkie oczy skupione były na Franku, na tym, co robił, co śpiewał - i ta reakcja pozwala jeszcze dogłębniej przeżyć scenę, bo poprzez własne zakłopotanie zdajemy sobie nagle sprawę z tego, co to znaczy stanąć nago przed tłumem, jak wielkie jest wyżeczenie tego młodego człowieka, jak silna jest jego wola. Wydaje mi się też, że pomaga to samemu aktorowi, który pokonując własne granice wstydu i zakłopotania, rozbiera się przed podwójnym tłumem - i tym na scenie, i tym, milczącym w szoku, na widowni, przez co przeżycia jego bohatera są tym wyraźniejsze i tym łatwiej wskoczyć w jego skórę, jeśli jest się siłą wepchniętym w krępującą sytuację. Nagość jest narzędziem semiotycznym, podobnie, jak wszystko inne na scenie, a narzędzie to jest tym silniejsze, że działa na widownię bardzo silnie nawet w czasach, kiedy rozbieranie się nie jest już takim tabu. Sądzę, że reakcja widowni jest tutaj jak najbardziej zamierzona, i że reżyser dobrze wiedział, co chce osiągnąć, każąc swoim aktorom się rozebrać. Tutaj cel jest dla mnie bardzo widoczny i, jak już wspomniałam, nie wyobrażam sobie innego rozwiązania. Poza tym, według wielu źródeł historycznych Franciszek rzeczywiście stanął całkiem nagi przed tłumem (choć niektóre biografie twierdzą, że pozostał w bieliźnie, więc tu trudno oprzeć się na faktach historycznych) i taki radykalny, teatralny wręcz ruch bardzo pasuje mi do tej postaci.

Jeśli chodzi o Ortolanę, to wątpliwości powinien rozwiać tekst Klary z Deo Gratias: "Deo Gratias, i moja dobra matka/Ubogią Panią zostać się odważy." Mamy więc czarno na białym stwierdzenie, że Ortolana rzeczywiście wstąpiła do Zakonu i to ją widzimy w habicie w drugim akcie, to jest zresztą poparte faktami historycznymi Smile

Innych postaci obecnych w tłumie w "Ecco il Sancto" i w innych zespołówkach nie traktuję dosłownie, chociaż nadal uważam, że Pacyfika w stroju Pacyfiki w tym numerze nie wypada dość fortunnie.

O tych szalonych mnichach to ja pisałam i chyba nie wyraziłam dostatecznie jasno, co miałam przez to na myśli Smile

Nie chodziło mi bynajmniej o "zwidy," wysnuła mi się po prostu luźna teoria na temat "co by było, gdyby," kiedy zastanawiałam się, czemu właściwie Franek Alternatywny znalazł się w zespole tylko w tych dwóch scenach, akurat w drugim akcie, a że nic we Franku nie wydaje mi się przypadkowe, to również i ten zabieg dorobił się w mojej pokręconej głowie Teorii Spiskowej Wink

Mnie samą zresztą ona satysfakcjonuje. Natomiast sama scena, która dorobiła się w naszym gronie jakże zgrabnego kryptonimu Szalonych Mnichów, to według mnie sprytnie rozegrana metafora, która w krótkiej scence pokazuje dosadnie i dogłębnie to wszystko, co działo się z Zakonem Braci Mniejszych przez wiele lat i co doprowadziło w ostateczności do jego rozłamu, już po śmierci Franka - to wszystko było brzemienne w tragiczne i smutne skutki. Może to być swego rodzaju wizja, owszem, i ta interpretacja wydaje mi się bardzo ciekawa, ale chyba przede wszystkim chodziło o sugestywne pokazanie konfliktów wśród braci i tego, co te konflikty zrobiły z psychiką Franciszka - zabieg bardzo teatralny i jak najbardziej sprytnie wymyślony - choć demonizuje nadmiernie postać Eliasza, ale cóż, inaczej nie oddałoby się znaczenia jego postaci wystarczająco dosadnie.

Kuncyfuna

A mnie się pomysł ze zwidami/frankowym wytworem wyobraźni bardzo podoba. W sumie w tej chwili wydaje mi się to dużo bardziej sensowne niż rzekome stanie Franka i braci, i obserwowanie dzikich zachowań Szalonych Mnichów. Zapewne wierni braciszkowie zdawali sobie sprawę co się dzieje, że "ktoś" może przekręcać ich zasady i nie być do końca wierny, ale fakt faktem, że Franek mógł to widzieć w swojej głowie dużo dosadniej, niż było w rzeczywistości. Może po prostu rozmawiając z braćmi na ten temat jego umysł podświadomie wyolbrzymiał pewne fakty..? Może stąd ta depseracka reakcja na koniec...?

Btw... w życiu bym nie sądziła, że dojdę do takich filozofii xD

margo

margo

Ciekawostka:
Łacina jest językiem martwym i nie wiadomo jak powinno się prawidłowo wymawiać słowa, toteż każdy kraj czyta właściwie na własnych zasadach (np. u nas Cicero to będzie cicero po prostu, po angielsku wychodzi siseroł i też jest dobrze). U nas jest ustalone, że qu czyta się jako kw (np. aqua – akwa, nie akła. Właściwie nawet na tym przykładzie to trochę dziwnie wygląda, ale nikt nie mówi akłarium ani akłedukt Wink

), więc braciszkowie w Ścięciu włosów powinni śpiewać kwanto konsolare, a nie kłanto Very Happy

Nie czepiam się, tylko chciałam zademonstrować jaka jestem uczona, mądra, pilna, dostałam 4 i w ogóle Razz

Karina

Francesco

Enid

Offtop ale nieduży.
Fakt akurat essere... jest po włosku, ale poza tym jestem zdecydowanie za akła, kwa jest głupie. Kwi pro kwo na przykład.
Koniec offtopa.

ola

oooo no to margo nam zademonstrowała jaka jest uczona hihih Very Happy

jak mogłas mówic ze oni zle wymawiają, no wiesz Ty co! wstydz sie ;>

a tu co tacy fani franka i nikt nie wiedział ze to włoskie Sad

na stos na stos z nami

margo

...ok, no to sobie pobyłam mądra xD

Draco Maleficium

Temat do dyskusji przedfrankowej (ot tak, bo mi się nudzi): czy jest coś w słowach Diabła z Drogi Krzyżowej "Ty tak naprawdę boisz się miłości/To strach twój złożył wieczny ślub czystości"? Jak myślicie, czy Francesco w wersji Kościelniak i spółka daje nam jakieś wskazówki do tego, by przypuszczać, że celibat Franciszka wynikał bardziej z jego strachu przed uczuciem i zaangażowaniem, niż z czystej miłości tylko i wyłącznie do Boga? Czy może zależy to od różnych interpretacji panów grających Francesco?