Upiór w operze

Kuncyfuna

No kochani, Roma jak widać dba, żebyśmy nie mieli zbyt dobrych nastrojów i jak tylko jest fajnie, to na swojej stronie wstawia kolejny, samouwielbieńczy artykuł.

"Doprawdy trudno o przyjemniejszy zbieg okoliczności. Ostatni dzień roku przyniósł nam dwusetne (!) przedstawienie UPIORA W OPERZE. Uczciliśmy oba wydarzenia specjalnym przedstawieniem i poczęstunkiem dla publiczności oraz wieloma niespodziankami.
Dobiegł końca rok. Dobry rok. Jubileuszowy, bo minęło 10 lat od objęcia TM ROMA przez Wojciecha Kępczyńskiego, Dyrektora Generalnego i Artystycznego. Uczciliśmy to najbardziej spektakularną premierą w naszej historii. UPIÓR W OPERZE, musical wszech czasów - w oryginalnej, autorskiej inscenizacji Wojciecha Kępczyńskiego - stał się wydarzeniem o światowym zasięgu. Przyjeżdżali je oglądać wielcy eksperci teatralni z Londynu. Nagranie w polskiej wersji językowej wzbudziło entuzjazm w sztabie Lloyda Webbera. Wreszcie - 15 listopada w dniu premiery płyty - legendarny kompozytor sam obejrzał inscenizację, o której słyszał, że przyćmiewa wszystkie inne w świecie."

........... Sorry, ale dla mnie to jest już przesada. No ale lecim dalej.

"Ale dla nas - zawsze i bezwarunkowo - najważniejsza jest publiczność. A to ona sprawiła, że UPIÓR W OPERZE jest dziś największym sukcesem w dziejach teatru muzycznego w Polsce: od dnia premiery (15 marca 2009), do 200. spektaklu w Sylwestra, naszą inscenizację obejrzało niemal 200 000 osób. A jest to rekord! "

To nie publiczność się liczy, tylko kasa. A to, że publiczność prowadzi do kasy, to zupełnie inna rzecz. Z resztą co to za sukces? Dla mnie wyznacznikiem dobrej sztuki, nie jest ilość sprzedanych biletów.

"Uczciliśmy oba te wydarzenia specjalnym przedstawieniem w sylwestrowy wieczór. Dyrektor Wojciech Kępczyński nie wytrzymał i już przed rozpoczęciem przedstawienia wylosował kilka zestawów nagród, m.in. zaproszenia na specjalne kolacje do hotelu Polonia Palace oraz do restauracji Słodki Słony, Warszawska i Sekret. Zestawy kosmetyków od Ireny Eris, kosz wedlowskich słodyczy i alkohole od firm Viaguara i Polisach Vodlka Asociation.
W przerwie spektaklu wszyscy widzowie wzięli udział poczęstunku, zorganizowanym w foyer teatru. Było wino i smaczne przekąski. Ale do prawdziwej kulminacji doszło dopiero po ukłonach. Na scenę powrócił dyrektor Kępczyński i wylosował nagrodą główną - wycieczkę do Paryża dla dwóch osób (jej plan przewiduje zwiedzanie Opera Garnier, oryginalnego miejsca akcji UPIORA). Po tej emocjonującej chwili na scenę wjechał imponujący tort. Ponownie (podobnie jak miało to miejsce na 100. spektaklu w lipcu), był on dziełem mistrza Janusza Profusa z firmy Cadbury Wedel. Gigantyczny łakoć o motywach teatralnych dzielony był przez kelnerów i podawany wszystkim widzom (a po zapadnięciu kurtyny konsumowali go także nasi aktorzy). Czy trzeba dodawać, że był także szampan?... Dla wszystkich!"

Woow.. szampan.. DLA WSZYSTKICH!! Kurde, jak mogłam to przegapić?!

"W swoim krótkim wystąpieniu ze sceny dyrektor Kępczyński podziękował publiczności, która sprawia, że TR ROMA jest tak ważnym miejscem na - światowej już - mapie teatru muzycznego. Poinformował widzów, że nasze nagranie UPIORA W OPERZE (chociaż wydane dopiero 15 listopada), stało się już podwójną Platynową Płytą! Ale najlepsze było... odliczanie. Teatr to magiczne miejsce i kiedy dyrektor Kępczyński poprosił publiczność o odliczanie od dziesięciu, wszyscy chętnie to uczynili, zupełnie nie przejmując się tym, że nie było jeszcze nawet 22:30. I tak powitaliśmy Nowy Rok o półtorej godziny wcześniej: wyświetlił się wielki napis "2009", huknęły fajerwerki, z balkonów wysypały się balony. Było tak miło! Dziękujemy wspaniałej publiczności!
A w nadchodzącym roku życzymy wszystkim piękna, szczęścia i spokoju oraz tych magicznych chwil, które - jak w ten sylwestrowy wieczór, ale także w tyle innych - zdarzają się w teatrze. I nie tylko. I nie tylko..."

W teatrze magiczne chwile się zdarzają, owszem, ale ostatnio nie w TYM teatrze.

Mam lekki niedosyt po tym artykule. Zabrakło mi jeszcze z 10 zdań, na temat cudowności i genialności Romowego Upiora. I tego, że jest lepszy od non-replici. Coś ludzie piszący artykuły ostatnio się nie przykładają!

samhain

Zabawa z serii "podkreślmy wszystkie zwroty świadczące o samozachwycie":

UPIÓR W OPERZE, musical wszech czasów - w oryginalnej, autorskiej inscenizacji Wojciecha Kępczyńskiego - stał się wydarzeniem o światowym zasięgu. Przyjeżdżali je oglądać wielcy eksperci teatralni z Londynu. Nagranie w polskiej wersji językowej wzbudziło entuzjazm w sztabie Lloyda Webbera.Wreszcie - 15 listopada w dniu premiery płyty - legendarny kompozytor sam obejrzał inscenizację, o której słyszał, że przyćmiewa wszystkie inne w świecie."

ho, ho, ho... to już nie jest odrobina samouwielbienia, czy reklama spektaklu... Pan Dyrektor się pławi w zachwycie nad swoją osobą.
I ten kulminacyjny finał! Na świecie! Już nie tylko w Polsce jesteśmy najlepszym teatrem, ale też cały broadway może się schować, a west end opuścić wzrok ze wstydem, a co!

Ale dla nas - zawsze i bezwarunkowo - najważniejsza jest publiczność

Tak, tak... tylko nie ta stała, tendencyjna publiczność. I, broń Cię Boże, nie taka, która ma jakieś zastrzeżenia. Albo taka, którą interesują przyczyny zdejmowania spektakli. Taka co przychodzi na wejściówki również nie jest zbyt interesująca...

Czy trzeba dodawać, że był także szampan?... Dla wszystkich!"

też mi coś. Byłam na spektaklu, na którym częstowali wódką. Twisted Evil

Nie no...to się robi coraz bardziej żałosne. To, że spektakl nie satysfakcjonuje (no przynajmniej mnie...), to pół biedy... ale ta egzaltacja...

Kuncyfuna

No własnie te wszystkie zachwyty jeszcze bardziej obrzydzają tego Upiora. Gdyby tak nie wzdychali na jego temat, to chyba bardziej dałoby się to przełknąć.. przynajmniej mi, bo tak jak kolejny raz widzę Damiana, ze sztucznym uśmiechem, albo Kępczyna w DD TVN, mówiących o tym, jakie to cudowne, to na rzygi się zbiera. A tak, mogliby się nie odzywać, albo jak już muszą w sposób informacyjny, a nie wychwalacjący i przynajmniej nie miałabym na nich ciężkiej alergii.

A jak już chcą sobie coś powychwalać, to niech zrobią coś, co będzie tego godne.

samhain

Na pana dyrektora mam już całkowitą alergię. Uważam, że atmosfera jaka tworzona jest wokół Upiora wykracza poza zwykłą reklamę. Samozchwyt bijący ze strony Romy sprawia, że ciężko traktować poważnie zamieszczane na niej teksty. Poza tym, czy autor owego sprawozdania gdzieś się podpisał z imienia i nazwiska? Bo osobiście się nie doszukałam.
A ja naprawdę darzyłam ROMĘ ogromnym uwielbieniem. Tym bardziej boli mnie to, co się tam teraz dzieje...

beti

Miło mi donieść, że najnowsze romowe nabytki: Jacek Lenartowicz (Licytator/Buquet) i Piotr Domalewski (Raoul) wypadają bardzo korzystnie, szczególnie pod względem aktorskim. Very Happy

Niepotrzebnie obawiałam się, że ich nie polubię (chociaż panowie Paszkowski i Mroziński nadal pozostają w mym sercu namber łan).
I nareszcie wróciła z urlopu macierzyńskiego przeurocza baletniczka Beata Duda-Owsikowska.

Kuncyfuna

TADAM!!! Nie wierzę! Dodali Steciuka do obsady!!! Normalnie szok.

Swoją drogą szybko się obudzili.. Tomek gra dopiero od 10 miesięcy... Przez tak krótki okres czasu mogli przecież nie zauważyć, że w obsadzie nie ma aktora grającego tytułową rolę..

...a Zagro w obsadzie ciągle jest. Albo wciąż liczą, że jednak Zagro tak do końca ich nie oleje, albo w dalszym ciągu chcą podpuszczać biedne fanki Łukasza, które na Upiora pójdą dla niego...

... i oczywiście go nie zobaczą.. część nawet pójdzie drugi raz, żeby na niego trafić. I znowu się przeliczy.

Findurka

Znajomy był wczoraj i jest zachwycony. A pewien pan podobno nie szeptał... (albo po prostu Maciej niedostatecznie się wsłuchał Razz

).

Kuncyfuna

Szeptał, czy nie szeptał. I tak w lutym nie chcę trafić na żadnego Damiana, ani Bogdana, ani Aleksandra!

Jak donoszą dziewczyny z forum TW, nowy Raoul, w "All I ask of you" całuje najbardziej wiarygodnie z obu trzech Raoulów^^ I nowy Bukiet jest fajny, acz chyba w siebie nie wierzy Smile

beti

W gronowej galerii Marty i na Flickrze można obejrzeć parę fotek pana Piotra z oklasków. Sympatyczny, ładnie się prezentuje we fraku, dobrze tańczy i fechtuje w pojedynku, a jak coś zapomni, to fajnie szyje. Nie rozumiem tylko zachwytów pana Kośnika z musicalowego forum nad jego wokalem. Może górki ładne, ale niższe dźwięki, które Marcinowi wychodziły tak pięknie, Piotr wydusza z siebie z wielkim trudem. Kiedy po prostu mówi, barwa głosu też nie za ciekawa, przy tym robi śmieszne miny i nerwowo mruga.

brutus

Co do p. Piotra Domalewskiego to miałem okazje oglądać spektakle z jego udziałem w Teatrze Wybrzeże (współpracuje z T.Wybrzeże, gra w dwóch spektaklach) i aktorsko jest całkiem przyjemny...

tzn. ma taką typową naleciałość świeżo po PWST, ale ciekawy aktorsko i głosowo:) Nawet nie przypuszczałem do niedawna, że to ten sam, który śpiewa w Romie Wink